Het settelen start. Inmiddels hebben we allerhande instanties gehad, het einde is nog niet in zicht maar stapje voor stapje komen we verder. Gelukkig hebben we heel veel hulp van Rosa onze advocaat. Ze gaat mee naar diverse instanties en alsnog is het elke keer afwachten. Nu hebben ze bij de Finanças, de belasting, een klein verschil ontdekt in ons huurcontract. Wanneer je hier een woning verhuurt moet je het huurcontract vastleggen bij nee finanças. Enfin we hebben vandaag het nieuwe huurcontract gekregen en gaan maandag weer naar de Finanças. Twee wat oudere dames op leeftijd, die volgens mij geen idee hebben wat ze doen. Maar ja je bent wel afhankelijk van ze. Want zonder dit papiertje zijn we nog belastingplichtig in Nederland en kunnen we de auto’s niet importeren, onze bedrijven niet starten en geen aanvullende ziektekosten afsluiten. Geduld moet je hebben 🙂

Maar belangrijker Fedde en doutzen hebben hun eerste twee schoolweken gehad en hebben het enorm naar hun zin. Ze hebben heel veel vrijheid en voor nu is dat prima. Portugees leren is tot de zomer het belangrijkste. Fedde heeft als project daarnaast autotechniek (net zijn vader) en Doutzen heeft Portugees en musical. Ze komen helemaal met een kleurtje thuis van het buitenspelen. Ze werken hier twee uur per dag en de rest van de dag amuseren ze zich met spelen. Persoonlijk vond ik het wel een verademing om te zien dat Fedde en Doutzen met kleur en met veel energie thuis komen. Het is een inzichtelijk moment wat het doet met kinderen als je ze van 8.30-14.00 voornamelijk in school op een stoel laat leren. Ik zie nu al andere kinderen. Het gaat echt heel goed met ze. Suzan en ik zijn super trots op hun flexibiliteit. Zelf vind ik altijd het Finse onderwijs een mooi voorbeeld hiervan. Kijk maar eens Michael Moore https://youtu.be/XQ_agxK6fLs

Maar er zijn ook kanttekeningen, het rommelt op school. We zijn wezen eten bij Danielle een juf van de school. We merkte het al in juli 2021. Met Claudia en Fred, en nog een ander Frans stel zijn we aan het kijken of we misschien op een aanvullende manier het onderwijs kunnen gaan organiseren. In de omgeving is er best wel beweging aangaande onderwijs. Maar daar later meer over. Intussen ben ik in de keuken behulpzaam om te koken. De kinderen krijgen namelijk een warme maaltijd op school. Erg leuk om te doen!

Met Rosa zijn we ook naar de accountant geweest om te kijken wat voor ons de beste optie is voor onze bedrijven. We gaan aan de slag met de NHR status. Een status waar je als immigrant de komende 10 jaar weinig belasting hoeft te betalen. Want best interessant is..

Het leuke is dat wij natuurlijk nog steeds op zoek zijn naar land. De kinderen verheugen zich enorm op het bouwen van een A-Frame huis. Dus we zijn er wel uit dat we gaan bouwen. Met de makelaar hebben we afgesproken wat te gaan bekijken. Hier is het heel gebruikelijk dat je niet weet waar je heen gaat. Zo ook nu, wat blijkt ze rijd naar het huis onder ons, waar wij een huis huren. We moeten allemaal heel hard lachen. Maar daar aangekomen wachten we even op Senhor João. Een man op leeftijd die aankomt in een Peugeot 103. We bekijken het huis, wat werkelijk prachtig is, met een mooi stuk land. Maar we willen echt zelf bouwen. Nu blijkt deze man allerlei parken te bouwen met huizen, heel mooi. Hij heeft een stuk land te koop met 40.000m2 land en een nieuw te bouwen huis erop. Boven op een berg met op een paar minuten een kroegje en goede toegangswegen zodat ook onze camper en die van vrienden makkelijk kunnen komen. We komen op het land en zijn helemaal verliefd, echt heel gaaf. Hij wil voor ons een A-Frame bouwen en heeft alle mannetjes daarvoor. We hebben een enorm goed geval bij hem. We gaan een aantal dagen achter elkaar naar het land en hebben overleg met de kinderen dat het best wel afgelegen is en of ze dat echt willen, ja dus.. Vervolgens raken Rosa en Claudia ook helemaal enthousiast over A-Frame. Die hebben allebei ook een stuk land en willen gaan bouwen. Ze zijn geïnspireerd door die dutchies. We hebben een app groep om samen op met trekken.

Helaas krijgen we een paar dagen later slecht nieuws, of we bij de makelaar komen. Daar aangekomen in een speciale kamer. Wat blijkt, in december mocht er op het land gebouwd worden maar per 1 januari is er een nieuwe wet. Je moet minimaal 50 meter uit het bos bouwen ivm brand. Er mag dus niet gebouwd worden. Senhor João heeft en stuik land waar ie niks mee kan. Maar wat vooral mooi is dat hij zich zeer bezwaart voelt richting ons. We hebben app contact met hem en hij verontschuldigd zich telkens, echt heel bijzonder. En wat blijkt Claudia en Fred zijn ook geraakt door deze nieuwe wet. ook die mogen niet meer bouwen op het land dat ze twee jaar geleden hebben gekocht. Tja dit is Portugal… Wij toch wel blij dat we het eerste land in Travassos waar we gek op zijn/waren niet hebben gekocht anders hadden we hetzelfde probleem. Sr João gaat op zoek naar een nieuw stuk voor ons en woensdag gaan we met hem ergens kijken. Dit is trouwens een voorbeeld van een A-Frame die we willen bouwen.https://youtu.be/BfHtx9GhBvA

We zijn ook naar Quinta Valbom geweest een camping op 5 minuten afstand van Nederlanders die het willen verkopen. Een heel mooie plek. Met een overvloed aan sinaasappel bomen. Hier kan je sinaasappelen niet verkopen omdat de meeste mensen een eigen boom hebben. Dus er lagen wel duizenden sinaasappels waar ze niets mee konden. Dus we hebben een zak meegenomen.

In de tussentijd zijn de ouders van Suzan ook gekomen. De opa en oma van Fedde en Doutzen. Nou die hebben enorm veel zin dat opa en oma komen met hond Fien. Helaas hebben ze een slechte start. Een flinke schade aan hun camper al in Nederland. Maar goed er is een reparatiebedrijf in de omgeving van waar de schade is gereden en die helpen ze direct, heel lief. Opa en oma hebben nog nooit in een camper gereden en nooit zo ver. Dus dat wordt en onderneming. Maar ze zijn er en hebben precies dezelfde camper als wij hebben..Grappig.

Leuk om alles aan ze te laten zien, wel een beetje slecht weer deze week, helaas. We laten het land zien dat het niet wordt, gaan naar de markt, kijken de rally van Fafe etc etc. Volle maar leuke dagen. Echt fijn dat ze er zijn. Rally van Fafe was te gek. Met Fedde in de avond naar de avond race geweest en de dag erna met Opa, Suzan en de kids naar de ‘sprong’. Heel gaaf want  je kon met de auto tot aan de track komen. Maar een 4×4 was daarvoor wel handig ( die is sowieso handig hier). Dus allemaal 4×4 auto’s langs de track 🙂

De voorbereidingen

Deze blog gaat over  ‘de voorbereidingen’. Oktober maken we nog een trip met onze vrienden Maruli en Jojanneke naar Portugal. Daar bezoeken we alle stukken land, eten we met Claudia, logeren we bij Quinta Rural en bezoeken we een camping die te koop staat. Van vroeg tot laat in de avond zijn we een paar dagen volop in de weer. Fijn om aan vrienden ter plekke te kunnen laten zien waar we mee bezig zijn.

Ook doen we nog aan een demonstratie mee voor vrijheid. De maatregelen beginnen steeds meer tegen te staan en we zijn er echt van overtuigd dat dit niet meer te maken heeft met onze gezondheid maar met geld en macht, helaas..

Wie weet ken je dat ook wel, wanneer je een baan verlaat blijken ineens al die collega’s waar je je al zolang an stoort best wel leuk te zijn. Ik bekijk mijn omgeving ineens met andere ogen. Je gaat meer waarderen. Daarom een paar foto’s die het uitzicht geven op Quinta Rural en foto’s vanuit onze woonboot.. Allemaal schitterend. Wat gaan we een verandering tegemoet zeg!

Op het werk moet ook van alles geregeld worden. Kees neemt Spaarne Coaching en  DeGezondeArts over. In een paar maanden tijd alles wat je de afgelopen 15 jaar hebt opgebouwd samen opsplitsen. Dat vraagt best wat, zowel van Kees als van mijzelf. Maar we slaan ons er stapje voor stapje en meerdere bezoeken aan de accountant verder doorheen. Inmiddels hebben we ook een overname voor Spaarneveterinair. In heel goede handen, dat is erg fijn.

Ook hebben we inmiddels een huurhuis gevonden in Celorico de Basto. Doutzen gaf de doorslag want er was een voetbalveld 🙂 Eerst wilde we nog een stuk land kopen en in een Yurt wonen, maar dit lijkt ons toch net wat beter.. Een goede start is het halve werk. We zijn heel blij dat we een mooie plek hebben voorlopig. Vanuit daar gaan we eerst eens rustig bijkomen en kijken hoe de kinderen school bevalt om daarna op zoek te gaan naar een stuk land.

De woonboot is inmiddels ook verkocht. De makelaar zei ‘weet je het zeker Tijn?, zo’n unieke plek heb je niet zomaar weer terug’. We hebben een week nagedacht en nu is de woonboot verkocht. ook weer een heel grote stap. maar wat voor mij persoonlijk nog de grootste stap is het verlaten van zijkanaal B zijn de mensen. Het is een unieke plek, waar veel verbinding is tussen de bewoners. Hier maakt niemand er wat van als de stroom eraf is. De meeste zijn gewend aan een leven zonder stroom of water. Vroeger moest alles gehaald worden over het IJ. Heel bijzonder slag mensen. Wij zullen ze enorm missen.

De kinderen nemen ook stukje bij beetje afscheid, laatste kerst, laatste Sinterklaas. Allemaal van die belangrijke events die we vanaf dan in Portugal zullen gaan vieren. Ook wordt er nagedacht over afscheidsfeestjes. Fedde geeft een lasergame toernooi voor zijn schoolfeestje. Doutzen nodig haar beste schoolvriendinnen uit voor feestje thuis, evenzo met de voetbal. Allemaal heel erg leuk..

We hebben ook een camper gekocht omdat we graag het komende half jaar in Portugal ook veel willen rondreizen. Suzan haar ouders hebben ook een camper gekocht en komen ook naar Portugal. dan kunnen we met de kinderen weekendjes weg met twee campers de natuur in.

Inmiddels hebben we wat pech met de Toyota Landcruiser. Er is een vrachtwagen achteruit gereden en over de bullbar heen gegaan. De schade lijkt mee te vallen maar inmiddels weten we dat de schade meer is dan dagwaarde van de auto. We gaan de Landcruiser toch laten repareren. We willen deze auto graag in Portugal hebben.

Ook zijn we inmiddels een paar maanden verder met onze Portugese lessen. Die hebben we wel stop gezet voor nu omdat er zo veel te regelen is dat we graag verder gaan als er iets meer ruimte is in ons schema.

Wat we ook zo fijn vinden aan Portugal is dat mensen de tijd hebben en iedereen zo vriendelijk is. Dat hebben we al die jaren dat we er al komen ervaren en nu weer. We praten er veel over en hebben ook contact met mensen die net naar Portugal zijn gegaan en hoe het ze vergaat en ze tot hun keuze zijn gekomen. Fedde is vanaf het eerste uur al enthousiast en blijft dat. Doutzen twijfelt, Opa/Oma en de vriendinnen is het heikele punt. Suus en Tijn zijn eruit, wij willen gaan. Een mooi avontuur om met elkaar te doen. Wat ons betreft een goed moment met de maatschappelijke beweging die in gang is gezet. Suzan kan haar werk voort blijven zetten en ik ga eerst een tijdje op en neer om te blijven werken, en dat voelt heel goed. Na 15 jaar weer tijd voor iets nieuws. Doutzen vindt ondanks haar bezwaren de school en het avontuur trekken. Ze is niet tegen (ook niet voor). Wat inhoudt dat we met z’n allen besluiten dat we het gaan doen!

Dan komt het moment om het te gaan vertellen tegen vrienden en familie en tegen mijn compagnon Kees. Die zie ik wit wegtrekken wanneer ik vertel dat we na een half jaar onderzoeken echt hebben besloten het te gaan doen. Kees heeft het moeilijk. Ik vind het ook moeilijk. Nadat Kees is bekomen van de eerste schrik geeft Kees aan dat ie zelf verder wil met deGezondeArts/Spaarne Coaching. Ik hoopte nog een jaartje te kunnen werken en af te kunnen bouwen maar dat ziet Kees niet zitten. Waarmee ik in een rouwproces beland. Ik zal afscheid moeten gaan nemen van het bedrijf dat ik zelf ooit ben gestart. In  eerste instantie voelt dat wrang en oneerlijk. Maar ik snap Kees zijn argumentatie ook. Het geeft mij in ieder geval de mogelijkheid mij 100% te richten op Portugal En het geeft Kees de kans het helemaal op zijn manier te gaan doen…

Opa en Oma verrast het niet dat we gaan emigreren. Ze vinden het natuurlijk enorm jammer en zullen vooral de kleinkinderen enorm gaan missen. Het is ook nogal een stap… Maar binnen twee weken komen ze wel al met het plan om elk jaar voor langere tijd naar Portugal te komen. Dat stelt Doutzen wel enorm gerust… Het idee dat ze opa en oma bijna niet meer zal zien is onverteerbaar.

Vrienden vinden het natuurlijk jammer, maar zien ons toch wel altijd als een stel avonturiers en vinden het ook een stoer plan. Wij gaan er eigenlijk vanuit dat we niet de enige zullen blijven die naar Portugal gaan. En het grappige is zodra ik uitspreek dat we naar Portugal gaan zijn mijn jeugdvrienden de eerste die zeggen, wanneer wij met pensioen gaan komen wij ook in Portugal wonen. Nou hoe gaaf zou dat zijn. De groep waarmee je vroeger kattenkwaad uithaalde samen om hun pensioen door te brengen. Dat zou toch echt een heel mooi verhaal zijn.

Andere vrienden, Jo en Maruli, die zelf drie kinderen hebben zijn ook heel nieuwsgierig wat wij nou precies gaan doen. Spontaan bij een etentje besluiten we dat we gewoon maar een weekendje naar Portugal moeten met elkaar zodat ze alles kunnen zien.

Ondertussen gaat het leven gewoon door. Hebben we een Toyota Landcruiser van 20 jaar oud gekocht om in Portugal te gebruiken. Een mooie noodstroomvoorziening gemaakt zodat onze houtkachel, die ook als cv verwarmer dienst doet, door kan draaien als de stroom uitvalt. En plannen we de trip in oktober naar Portugal.

Deze vier weken gaan we regelmatig naar Fafe, naar het land waar we smoel op hebben Travassos, maar ook nog naar een ander land in Travassos. Tijdens onze reis in juni zijn we bij een makelaar in Fafe binnen gelopen. En die bracht ons naar Travassos, het land met de ruïnes. En nog allerlei andere huizen en land. We hebben inmiddels wel 10 verschillende huizen en land gezien. Het laatste land vertelt Sandrine van ERA makelaars is ‘iets boven budget’ maar wil ik toch laten zien. We worden meegnomen naar een prachtig stuk land met een wijngaard en fruitbomen, zoveel je wilt.. Het blijkt van een man van 80 te zijn die het als vakantiehuis heeft. Samen met zijn broer geeft ie een rondleiding van 4 uur. De kids zwemmen in het zwembad ondertussen en wij moeten in de toca, een soort mancave, echt zijn eigen wijn proeven. Tja zo gaat dat in Portugal. Een fantastische plek… Maar ja dan wordt je zomaar wijnboer dat is toch weer wat anders.. Maar wel een heel mooie ervaring. En een belangrijke, op dat moment zag Doutzen hoe het kan worden en draait ze bij als het gaat om Portugal. Het zaadje is geplant..

We gaan ook naar de kust waar we gaan surfen, de kinderen krijgen les van de lokale competitie surf leraar. Ze mogen met het competitie team mee trainen in de Atlantische Oceaan. Het gaat Fedde heel goed af. Zo goed dat de vraag is of ie wanneer we in Portugal gaan wonen mee wil trainen. Nou dat wil Fedde wel want hij heeft daar ook een meisje ontmoet..

Natuurlijk gaan we ook naar de school en ontmoeten we Caudia en Fred, twee ouders van die school en gaan we uit eten met hun twee kids. En we ontmoeten Simao een architect en oprichter van de school, die een heel gave plek heeft met een zeer bijzonder huis een https://iglucraft.com/en/ . Samen met Simao en zijn compagnon Jorge (ook een vader op school) hebben we Travassos bezocht om te kijken wat de mogelijkheden zijn.

Deze vier weken hebben we goed van Portugal kunnen genieten en vooral ook kunnen proeven en ervaren wat voor ons het best past. We besluiten dat we een week na onze terugkomst de beslissing gaan nemen of we wel of niet gaan..